ABOARD THE LIGHT RAIL TRANSIT (LRT)

Babala: May mga bagay na nakasaad na hindi angkop sa mga bata. Patnubay ng magulang ang kailangan.

SUKI TALAGA AKO NG PUBLIC SEXUAL HARRASMENT.

It happened way back my college days. I was A Freshman in FEU and that particular incident is still fresh in my mind. Never in my wildest dreams na mangyayari yun sakin. At never din na sumagi sa isip ko na may mundo pala na katulad ng ganito. Planetromeo. Wala akong alam sa ganito dati. I was straight. Baliw na baliw ako sa Girlfriend ko nun. Ang alam ko lang nun may mga Lalaki. Babae. At mga halatang Bakla. Hindi ko Inakala na yung mga astigin at mga sobrang gwapo at kagalang galang ay may berde palang dugo. Katulad ng Associate Dean ng IABF nuon (Institute of Accounts, Business and Finance) ng Feu nuon. Gwapo, mestiso, About 30 years old. A Graduate ng UCLA. Inde ko akalain na magugustuhan nya ako. Pero ang kwentong to ay hindi tungkol sa kanya. Maybe some other time i'll find time para isulat ang tungkol sa kanya.

Balik tayo sa public transpo sexual act. I graduated sa isang Regional Science High school of (Province) and I planned to pursue my studies here in Manila. Maybe because I want to live far from my family. I want to be independent. Pero syempre may mga sacrifices din sa decision ko. Like yung Long distance affair. My girlfriend decided to study in Iloilo. And long distance is not healthy at all. After eight months, our two year relationship ended. She loves theater. She dances. And in those events she found another love. Who's in theater din. She was sweet. He was an asshole. Wala nako balita sa kanya. We're not friends. Okay enough of her. This is not about her din.

So yun nga. In short Promdi ako. Culture shock. Sobrang lito sa mga daan. But eventually natutunan ko din ang pasikot sikot na kalye ng Maynila. My parents decided to rent an apartment in Karuhatan Valenzuela. Near my cousins'. Kasama ko sa bahay ang ubod ganda kong tita na almost the same age as mine. I was 17, She was 25. My mom's sister. She found a job here din so yun magkasama kami sa house. At pasalamat ako at mejo may matatawag ako na utusan. Hehehe. May tagalaba at tagaluto. At sobrang dami ng manliligaw. She's now married with jerk too. An undergrad from UP.

When going to school, kapag hindi ako late I take FX to Recto straight. Pero kapag late, FX to Monumento, LRT from monumento to D JOse station. Then walk to Recto and take a jeepney to Morayta. Yan and daily morning routine ko during school days. Umaga pa lang, pagod ka na sa byahe kaya pag pauwi ka na, sobrang drained, inde pa kasama yung matagal na pag aantay ng FX to send you home dahil rush hour, unahan at agawan sa pag sakay.

One partiular morning, mejo malelate ako. so i took the LRT. The usual, ang haba ng pila sa token booth. Token pa lang nung panahon na yun. At sobrang dami ng mga pasahero. Lahat ata magsisimba sa Baclaran or mamasyal sa makati.

Siguro mga two weeks pa lang ako nun dito sa Manila. mejo sanay na rin sa pagpasok papuntang Morayta. Pero kung dadalhin moko nun sa marikina, siguradong magpapahatid ako pauwi. Amaze na amaze ako nun sa Lrt. Ang bilis bilis kasi. What can I do? e wala nun sa probinsya namin. I can Only boast the famous Bora kung saan sawang sawa ako sa beach na yan. kaya nung nakapunta ako ng puerto galera, or Batangas, parang eto na yun? beach na to? I live 45 minutes away from Bora, and may Tita ako na nakapangasawa ng tga Bora at may resort sila duon. so every summer, nung nasa probinsya pa ako, hindi pwedeng hindi kami pupunta duon at tiyak hindi din sya pupunta sa amin kapag may mga event dahil magtatampo sya. Ang pangalan ng resort nila nuon ay Paradise Inn, Pinalitan na ata ngaun, at last time I talked to my mom, puro Koreano daw ang parokyano nila ngaun, duon daw sila kumikita ng malaki.

Back to LRT. Siksikan. Nakahiwalay na ang sa maga babae nun. Puro kami lalaki sa loob ng tren. Sari saring amoy. Idagdag pa ang pawis na amoy ng iba. At anghit naman ng iba. It was awful. Kaya di ako masyado nagLRT dahil duon. As much as possible ayoko ma- late, kaya pag na-late walang choice kundi yun.

Approaching TAYUMAN Station. Sabi ng dad ko: "LAGI MO ILALAGAY ANG BAG MO SA HARAPAN MO NANG DI KA MADUKUTAN. EH YANG UGALI MO PA NAMAN, NAGPOPORMA KANG MAYAMAN." Sabi ng isip ko, ikaw kaya ang nagbigay ng Swiss Watch nato, eh talaga namang agaw tingin to sa mga snatcher. Tsaka etong gold bracelet na galing sa saudi. At Bilang masunurin na anak, nasa harapan ko ang bag ko. Naka school uniform ako ng time na yun. White Polo and Dark Green Slacks.

Approaching BAMBANG STATION. I prepared myself. mejo nasa gitna ako ng tren. Bababa ako ng next station. "MAKIKIRAAN PO, MAKIKIRAAN PO." I settled malapit sa pinto. Siksikan pa rin. Dumami ang pumasok sa loob ng tren. Nung pagsara ng pinto naramdaman ko na parang may kinikiskis sa likod ko yung lalaki. Mejo matigas. Naramdaman ko ang hininga nya sa batok ko. Nangilabot ako.Nakita nya siguro nagtayuan ang balahibo ko. maya maya, naramdaman ko na may pumisil sa pwet ko.isang buong palad ang humihimas sa katambukan ng kaliwang pwet ko. parang minamasa nya eto. Napatayo ako ng tuwid. D ko alam ang gagawin ko.

Approaching DOROTEO JOSE STATION. patuloy sa mabining paglamas ng pwet ko kung sino man ang nasa likod ko. Di ako nakahuma. Bumukas ang pinto ng tren. "makikiraan po, lalabas lang po" dahil siksikan nahirapan ako. It was a struggle. Then ---- toot toot toot toot BLAG! Patay. Nasarhan ako. Sabi ng isip ko, cge ok lang. Sunod na station na lang. Lakarin ko na lang from Carriedo to Recto then I'll take a jeep to Morayta. Then suddenly, ayun na naman ang kamay. Nakasunod pala ang mama! And this time, it's aiming for my COCK! Nasa kaliwang hita ko na ang kamay nya. At dahil may bag ako, yun ang ginawa kong depensa. Pilit nyang pinapasok ang kamay nya sa pumipigil na bag. Yung hininga nya sa may batok ko. Ramdam na ramdam ko ang init nun. Parang sinasabi nya na "Nagustuhan mo ba ang ginagawako? Gusto mo bang ituloy natin somewhere? Kabadong kabado ako. Halo halong emosyon. Takot. Kaba. At sarap.

Approaching CARRIEDO STATION. Pagbukas na pagbukas ng pinto ng tren, halos lumundag ako palabas. Ni hindi ako lumingon. Nakita ko sa gilid ng mga mata ko na lumabas din ng tren yung nanghimas sakin. Tumakbo ako. Pababa. Palabas ng Istasyon ng tren. Walang lingon-likod. Saksi Ang Rizal Avenue sa takot at pagtakbo ko. Nung nakasakay ako ng jeep, dun ako nahimasmasan. Hapong hapo ako.

Buong araw na nasa isip ko yun. Maraming katanungan sa sisp ko. Kung hindi ako tumakbo, ano kaya ang mangyayari? Bakit hindi ko man lang nilingon ang nanghipo sakin para namukhaan ko man lng sya? Bakit hindi ako pumalag? Kung pumalag ba ako, gulo kaya ang mangyayari sa tren? Sa tuwing nasa fx ako papasok or sa LRT man, naaalala ko ang mga haplos na yun, at sa tuwina'y umiinit ang aking pakiramdam.

At hanggang ngayon, Curious ako sa pagkatao ng nanghimas sa akin.

Abangan po ninyo ang susunod na kwento ko sa aking First Man to man Action, bonus pa dun yung tungkol kay Associate Dean.